Na Tuzlu je 8. avgusta 1878. krenulo šest austrijskih bataljona, jedan eskadron konjice i tri baterije, svaka sa po osam topova, odnosno 5.000 pješadinaca, 130 konjanika i 24 topa… Malobrojniji i gotovo goloruki branitelji Tuzle, muslimani, katolici i pravoslavni, predvođeni muftijom Šemsekadićem, su 10. avgusta 1878. porazili XX pješačku diviziju Austrougarske vojske, pod komandom feldcajgmajstora grofa Caparija. Razbijene i ponižene okupacione trupe protjerane su do Doboja. Sarajevo je palo 19. avgusta. Tuzlanski kraj je 40 dana (kao i nakon 2. oktobra 1943.) bio u slobodi, do 22. septembra 1878., kada su u Tuzlu ušla čak dva korpusa Austrougarske vojske. Tuzla je dotad bila jedina slobodna teritorija u Bosni i Hercegovini, kojom je vladalo multietničko Narodno vijeće.