Celo selo na most stalo
Seljaci sa Manjače čekaju da prođu oktobarski izbori, sa željom da teritorijalno pripadnu Banjaluci i otcepe se od novoformiranih opština Oštra Luka i Ribnik.
U Gornjoj Kozici danas je samo 11 žitelja
Banjaluka – Sad je potpuno jasno da se do oktobarskih lokalnih izbora u Republici Srpskoj neće ništa konkretno raditi na realizaciji vladinih mera oko najavljenog teritorijalnog preuređenja pojedinih opština u Bosanskoj Krajini, a na čemu insistiraju ovdašnja udruženja građana i stanovnici novoformiranih postdejtonskih opština.
– Nama je do Banjaluke putovati 47 kilometara, a do centra novoformirane opštine Oštra Luka – 46 kilometara. U Oštru Luku moramo kroz 23 kilometra teritorijom bivše nam opštine Sanski Most, u koju se retko koji Srbin vratio, baš onaj ko je morao. Kroz ovu teritoriju i mi moramo proći za svaku sitnicu i papir koji se izdaje u Oštroj Luci. Prevoza nemamo, a ko te poveze malim kolima, cena je 100 maraka. Opština Oštra Luka nije u stanju da nam obezbedi ni popravku jednog propusta na putu, koji smo u dužini od tri kilometra, kroz brdo Gradinu, probili nas nekoliko radno sposobnih meštana, krampom i lopatom u protekle tri godine. Šta će nama takva opština, kad decu u školu šaljemo u Banjaluku, a tamo i posao tražimo, tamo idemo na pijacu marvenu i žitnu – kaže Milorad Matić jedan od onih 11 stanovnika sela Gornja Kozica u kome je nekad bilo 480 domaćinstava.
– Mnogo je ovdašnjih ljudi učestvovalo u prošlom građanskom ratu, kao što su i muslimani iz Sanskog Mosta, bili u armiji BiH. I mada je rat završen pre 13 godina, sloboda kretanja je upitna. Nikad ne znaš ko i kakve tajne optužnice drži u fiokama, pa mi zato u Oštru Luku, radije idemo obilazno preko Banjaluke i Prijedora, nego prečicom kroz teritoriju Sanskog Mosta. Vozimo se 100 kilometara duže, ali sigurnije. Kad god treba izvaditi kakav papir u Oštroj Luci, izvod iz knjige rođenih, svedočanstvo, uput doktoru specijalisti… to košta kao jedan ovan. Godišnje bar deset puta moram po raznom osnovu do Oštre Luke, i naravno da tražimo da MZ Kozica pripadne Banjaluci sa kojom smo i teritorijalno i putem povezani – kaže Đuro Zečević, otac tri maloletna sina, od kojih će najstariji Dušan, na jesen u drugi razred osnovne škole u Kozicu.
Sličnu priču smo čuli i u selima Sitnica, Donje Ratkovo, Stričići, na teritoriji, takođe novoformirane opštine Ribnik, a koja su direktno povezana sa teritorijom Banjaluka, saobraćajno, tržišno, obrazovno…
– Sve je politika, i sve će to jednog dana doći na svoje mesto, samo treba strpljenja, upornosti i istrajnosti. Nadam se samo da se do tada neće odseliti i ovo malo ljudi što je ostalo po rubnoj teritoriji Banjaluke, sa novoformiranim na brzinu opštinama, koje se nisu potvrdile u vremenu i prostoru i zbog čega narod opravdano negoduje – kaže Brane Kočić (66) ugostitelj iz sela Stričića, ali sa leve strane asfaltnog puta i teritorije koja pripada Banjaluci. Komšija mu, u kući preko puta Kočića, nema nikakvog direktnog prevoza do matične opštine Ribnik, udaljene sa Stričića oko 50 kilometara.
Ovaj „bućkuriš” od opštinskih međa, nastao posle Dejtona, a na teritoriji Republike Srpske u području Zmijanja i Manjače, lako je razrešiti, jer ne zadire u vitalni nacionalni interes drugih naroda i entiteta u BiH. Samo da izbori prođu, jer je prolećna rasprava u Vladi i Skupštini RS, pitanje teritorijalnog preuređenja potpuno otvorila i kad je reč o Istočnom Drvaru i još nekim opštinama, a onda, kao da je sve „prekrila” predizborna tišina.
